درخت کُنار بومی مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر شمال آفریقا و جنوب و جنوب غرب آسیا است. این درخت را می‌توان در مناطقی از کشور‌های عراق و عربستان، نقاطی از آفریقای شمالی و زاگرس ایران مشاهده کرد. درخت کُنار قسمت وسیعی از پوشش گیاهی دشت‌های استان‌های فارس، ایلام، بوشهر، خوزستان، کرمان، سیستان و بلوچستان و هرمزگان را تشکیل می‌دهد.

جوامع گذشته از میوه، برگ و چوب درخت کُنار به عنوان منبع غذایی برای شستشویی بدن، غذای دام و سوخت برای پخت و پز و گرم کردن منزل استفاده می‌کردند.
مشخصات ظاهری درخت کُنار: درخت یا درخت‌چه‌ای است به طول ۵ تا ۲۰ متر با شاخه‌های متراکم و فشرده، ساقه‌ای ضخیم با پوست خاکستری تا قهوه‌ای بسیار ترک خورده و پوسته‌پوسته، شاخه‌های خاردار، انعطاف‌پذیر، آویزان و خاکستری رنگ که سرتاسر از برگ‌های کوچک، بیضی شکل و براق پوشیده شده است. گل‌های کوچک و سفید ستاره‌ای آن از اوایل پاییز شکوفا می‌شوند که جذابیت زیادی برای زنبور عسل دارد و عسل آن بسیار مرغوب است؛ همچنین میوه‌های کوچک دایره‌ای آن به اندازه یک تا پنج سانتی‌متر در ماه‌های فروردین تا خرداد قابل برداشت هستند.